Ένιωσες άραγε πως είναι όταν…
καίγεσαι απ΄τον ήλιο περασμένα μεσάνυχτα;
κάνεις έρωτα μόνο με το βλέμμα;
αφήνεσαι να σε ταξιδεύουν αφές αγαπημένες;
σου κόβεται η ανάσα από την ομορφιά που αντικρύζεις;
αποσβολώνεσαι από Έρωτα;
αλάτι ρίχνουν στις χαίνουσες πληγές σου;
την αθανασία του Έρωτα επιθυμείς κι αυτός θάνατο σε κερνάει;
σκοτώνουν τα όνειρά σου με ένα δήθεν σ΄αγαπώ;
μαθαίνεις πως ο Έρωτας εκτός από μαγεία και πίκρα κρύβει αντάμα;
ακυρώνεις και ακυρώνεσαι μονάχα από εγωισμό;
ανυποψίαστος παραμένεις στο μυστήριο της Ζωής;
σε προσκαλεί ο άλλος μέσα του να ζήσεις;
θες ταυτόχρονα το φεγγάρι και τον ήλιο στον ίδιο ουρανό;
διαλέγεις υποκατάστατα Ζωής κι εκπτώσεις κάνεις στην αλήθεια;
σε εμπνέουν να αγαπάς αληθινά;
αρνείσαι να αναλάβεις τις ευθύνες που σου αναλογούν;
εσύ αποδεικνύεσαι ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού σου;
έχεις τις απαντοχές να παραδέχεσαι όσα σε υπερβαίνουν;
για ένα άγγιγμα ψυχής
-για μια αληθινή στιγμή καρδιάς-
θυσιάζεις όλες τις βεβαιότητες σου;
γεύεσαι τη γεύση της Αγάπης;και δεν «ερωτεύεσαι» και «αγαπάς» εκ του ασφαλούς;
δίνεσαι και να αφήνεσαι δίχως όρια και όρους;
αλητεύεις στην αθωότητα και ελπίζεις στο[και το]θαύμα;
Αν όχι..
Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή
Αύριο..ίσως και να είναι αργά
Γιατί..
Ίσως και να μην υπάρξει αύριο..