Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008





Με τί λόγια να μιλήσω για σένα; Πώς να σε περιγράψω;


Με ποιές λέξεις να σε ονομάσω; Πώς να φθάσω τον ουρανό σου;


Πού να σε ταξιδέψω; Σε θάλασσα ή σε ουρανό;


Στο κόκκινο ή στο μαύρο;


Στον Παράδεισο ή στην Κόλαση;


Με ποιές μουσικές να σε πλανέψω;


Με ποιούς ποιητές να σε παγιδέψω;


Σε ποιά σοκάκια να σε σεργιανίσω;


Δεν ξέρω, στ΄αλήθεια δεν ξέρω- ψυχή μου...


Απλώς περιμένω...


Ωσπου οι ανάσες μας,οι αισθήσεις μας, τα κορμιά μας


Οι ψυχές μας οι ίδιες ,να ανταμωθούν


Για εκείνο το ταξίδι που μου έταξες


μα και που γρήγορα λησμόνησες


Θυμάμαι...


Παράξενη γιορτή απόψε-και σε περιμένω...


Για να χορέψουμε τον χορό του θανάτου


μα και της ανάστασης


Του χαμού και της λύτρωσης


Όπως τα είχαμε σχεδιάσει...


Άραγε,άραγε εσύ θυμάσαι ή βιάστηκες να ξεχάσεις;

Απάντηση καμιά και πάλι απ΄την αρχή...

Ίδιο παιχνίδι, ίδιος κύκλος...

Κι όλα μπερδεύονται γλυκά...



Καλησπέρα...