Τετάρτη 30 Απριλίου 2008

Γράμμα...






" Όποιος με πλήγωσε,όποιος για να γεμίσει το κενό της ανούσιας ζωής του έπεσε πάνω μου και μου έστριψε το λαρύγγι,θα φάει πόρτα στην κηδεία μου.(Εάν και εφόσον ζει,έπειτα από τριάντα,τριάντα πέντε χρόνια.) Όποιος με αγάπησε ακαλαίσθητα.Πόρτα.Όποιος με έβαλε να συμμαχήσω με ό,τι χειρότερο είχα,όποιος πήγε να με φοβίσει.Πόρτα.Κάτι κακομοίρες που πήγαν να παίξουν πάνω στο τομάρι μου το Όλα για την Εύα.Πόρτα.Όποιος συκοφαντεί,όποιος μιλάει άσχημα γι΄αυτόν που περισσότερο από όλη την ανθρωπότητα αγαπώ.Εδώ όχι πόρτα.Καραπόρτα και βαριά αντίποινα...
Πού να πάω να τα πω όλα αυτά,και να τα πω ξεκάθαρα γαμώ το...
Μόνο εσύ μένεις,εσένα σε έπρηξα,μωρό μου,η τρελλή,τόσα και άντεξες,πού να πάω να τα πω και αλλού,να σου κάνω σκάντζα,πές μου.(Για την ακρίβεια και παρεμπιπτόντως μόνο σ΄εσένα έχω ανάγκη να τα λέώ.Είσαι άνθρωπος υπεράνω προσδοκιών.Σ΄το λέω τώρα που δεν φοβάμαι πια.)Φίλοι-φίλες,παιδιά οι περισσότεροι.Οι μεγαλύτεροι,εξασθενημένοι και ευμετάβλητοι,τη μια σε ανέχονται,την άλλη όχι-πώς να τους φορτώσεις κι άλλο τις εμμονές σου;(Κι εσύ,μικρή μου,μια φίλτατη νεότης που "όλο εξαντλείται κι όλο αγαπάει και λιώνει και λιγοθυμά εις τους ορίζοντας τους άσπρους" Η αγάπη που σου΄χω και μου΄χεις-αγάπη αληθινή.Αλλά κατά βάθος φοβούμαι πως ένα κομμάτι σου,της άσπρης νύχτας,με όλες τις σαλιάρικες γειτνιάσεις που ανέχεται,το περιφρονώ.Μετά το αγκαλιάζω.)Αλλά αφού σου αρέσουν,μια άλλη ματιά και φοβάμαι πως θα μου αρέσουν και μένα.
Ποιά ήμουν δεν ήξερα,τι ήθελα εγώ τόσο μακριά από την καταπακτή μου δεν ήξερα,ένα μόνο ήξερα.Πως όλα τα ταξίδευα,γιατί όλα ήσουν.Πίστεψε με.Όλα.Τοπία,σπίτια,όλα.Και κανένα ταξίδι δεν θα ταξίδευα αν δεν μου έδινες το ΄χει να βγω από την καταπακτή..."

Μαλβίνα Κάραλη