Μη με ρωτήσεις τι
είναι αυτό που σε Σένα
με φέρνει,με κάνει
να Σε ψάχνω
Επαίτη και συλλέκτη
της ανάσας,της αφής
του φιλιού και
των χειλιών Σου
Να ιχνηλατώ
το σχήμα του κορμιού Σου
με αφές απαλές,διερευνητικές
να ταξιδεύω και να βυθίζομαι
στο απέραντο
της βαθιάς μελαγχολίας
των ματιών Σου
Να σε κοιτάω και να απορείς
να παραλύω στο άγγιγμα Σου
και να ζητάω να Σε ζήσω
κάθε στιγμή και πιο πολύ
Να θέλω να Σε γεύομαι αχόρταγα
να κλείνω μέσα μου τη μυρωδιά Σου
ανεμοστρόβιλος να γίνεται
που με σκορπά και με
αποδιοργανώνει
Μεταλαβιά η ανάσα Σου
εικονοστάσι η θωριά Σου
κι εγώ ταπεινός προσκυνητής
του αβάτου Σου,του Ναού Σου
Δίψα άσβεστη
προσμονή, υπόσχεση
αρπακτικό και θεριό ανήμερο
η Επιθυμία μου για Σένα
Όλο να λέω
να κάνω πως φεύγω
κι όλο εδώ να μένω
για να σου κλέψω
ένα τελευταίο φιλί
μια τελευταία ανάσα
Μέχρι την επόμενη φορά
που θα Σε δω
θα Σε ζήσω
θα Σε εξερευνήσω
που θα γυρέψω κάθετί δικό Σου
Ξανά και ξανά...
Καλησπέρα...
υ.γ. Η επιλογή του τραγουδιού μόνο τυχαία δεν είναι.Ξέρω ότι σου αρέσει,όπως και σε μένα.
Δικό Σου.
Αφιερωμένο...