Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

Έλα ,δεν είσαι πια παιδί...










"Δεν έχει η νύχτα απόψε νικητή
απόψε δεν πετύχαμε με βέλη την καρδιά μας
σαν κεραυνός με χτύπησες
κι εγώ σαν αστραπή
σαν όλα αυτά που ζήσαμε
να μην μετρούσαν για ζωή

Απόψε χάσαμε κι οι δυο
αυτός που φεύγει δεν νικά
πώς να στο πώ
κι αυτός που μένει δεν ξεχνά
πώς να στο πώ
απόψε χάσαμε καρδιά μου και οι δυο"

(Δ. Μητροπάνος:Απόψε χάσαμε κι οι δυο)

"Τελικά είχες δίκιο μάγκα μου.Πόσο δίκιο είχες.Με προειδοποίησες.Δεν γίνεται στην ηλικία σου να νομίζεις πως είσαι παιδί.Να νομίζεις πως επειδή πέρασες μια μέρα ηλιόλουστη,αυτό θα μπορεί να συνεχίζεται.Τί κι αν ένιωσες παιδί λοιπόν,σήμερα;Τί κι αν έκανες πράματα που υπο φυσιολογικές συνθήκες δεν θα μπορούσες;Τί κι αν έβγαλες τη γλώσσα στους μεγάλους;Τί κι αν κυλίστηκες σε παιδότοπους και σε παιδικές χαρές;Τί κι αν το άσπρο πουκάμισο γέμισε λάσπη και λερώθηκε,όπως τα ρούχα των παιδιών;Τί κι αν γρατζούνισες τα γόνατα και τα χέρια;Αυτά περνάνε,μάγκα μου.Για άλλα σε λυπάμαι.Για άλλες γρατζουνιές που σημάδι αφήνουν.Τί κι αν έκανες ζαβολιά και είπες πως γυρεύεις ιατρική συμβουλή απο τη φίλη σου,εντάξει οχι πως δεν την είχες ανάγκη,μα έμπασες τους καφέδες απ΄το παράθυρο για να μην σε δουν οι άλλοι και στα χώσουν και τότε τί θα έλεγες;

Δε μου λες μάγκα μου;Τα παιδιά πίνουν ούζα μέρα-μεσημέρι στην Καισαριανή;Καπνίζουν παθιασμένα όπως εσύ;Πίνουν τέσσερις καφέδες την ημέρα;Ξενυχτάνε μέχρι τις τρείς;Κάνουν έρωτα;Διαβάζουν τις δικές σου ασυναρτησίες;Μπαίνουν και βγαίνουν στο σπίτι τους όποτε γουστάρουν;

Όχι.Το ξέρεις πως όχι.Τα παιδιά ελπίζουν.Ονειρεύονται και τραγουδούν.Αγαπάνε και δικαιολογούν.Αρέσκονται να χάνονται σε αγκαλιές και να αποζητούν χάδια και φιλιά.Χτυπάνε,ματώνουν,πονάνε μα σε λίγο γελάνε..Κλαίνε και γελάνε ταυτόχρονα.Χαίρονται.Κάνουν νέους φίλους και δεν τους νοιάζει αν χάσουν τους παλιούς.Για λίγο ίσως μα μετά τους ξεχνούν.Γιατί ο νέος είναι ωραίος που λέει και το άσμα.Και κάθε μέρα αγαπάνε και ερωτεύονται άλλο παιδάκι.

Λοιπόν μάγκα μου;Εξακολουθείς να νομίζεις πως είσαι παιδί;Πως ολα τα ξεπερνάς ανώδυνα;Πως λες ενα δε σε νοιάζει και όλα καλά;Πως δεν σου καίγεται καρφάκι;
Ποιόν κοροϊδεύεις;Εσένα ή εσένα;Σε είδα και σε καμάρωσα πάλι...

Πάρτο απόφαση,μάγκα μου.Μόνο σε ένα ίσως παραμένεις παιδί.Στο οτι εξακολουθείς και εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους.Και τους δέχεσαι όπως είναι.Και τους δικαιολογείς.Ακόμη κι αν βλέπεις ότι δεν σε πάνε.Δεν σε γουστάρουν,βρε αδερφέ.Γιατί τους πέφτεις λίγος.Γιατί ό,τι ήταν να πάρουν στο πήραν και έτερον ουδέν.Σε χρησιμοποίησαν μάγκα μου και δεν το κατάλαβες.Ή αρνήθηκες να το παραδεχτείς.Γιατί νόμιζες πως οι άλλοι είναι σαν εσένα.Ειλικρινείς.Πως ό,τι έχουν να σου πουν θα στο πουν.Στα ίσα και χωρίς περιστροφές.

Σε γελάσανε μάγκα μου.Δεν είναι έτσι.Τα παιδιά είναι παιδιά.
Δεν είναι μαλάκες όπως εσύ.
Τα παιδιά καταλαβαίνουν.
Έπαιξες,έχασες και αυτό είναι ολο.
Παραδέξου το.
Με έπιασες τώρα;"

"Υ.Γ: Έκανες ένα λαθάκι,μάγκα μου.Τα παιδιά δεν δικαιολογούν.Τα παιδιά απαιτούν.Τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα.Να γίνεται το δικό τους.Τη συγκεκριμένη στιγμή.Κι αν το αρνηθείς,σου κρατάνε μούτρα.Και ρωτάνε.Συνέχεια ρωτάνε να μάθουν.Έχουν απορίες.Και θέλουν να πάρουν απαντήσεις.Ζηλεύουν καμιά φορά και διεκδικούν την αποκλειστικότητα της αγάπης σου.Και αυτό στο θυμήσανε σήμερα.Γιατί ξεχνάς...

Συνεννοηθήκαμε ;"