Σάββατο 3 Μαΐου 2008

Όμορφη μέρα σου λέω...






Μέσα στη μέρα,περνάνε χιλιάδες στιγμές μας που είτε τις προσπερνάμε σφυρίζοντας αδιάφορα,είτε τις αγνοούμε είτε τις αγκαλιάζουμε.Και χθές μα και σήμερα,πέρασαν "στιγμές" μέσα στη μέρα μου και την νύχτα μου,που μόνο την αγκαλιά μου τους χαρίζω:
-στιγμή μου πρωινή και του απομεσήμερου:δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που σ΄άκουσα και που τα είπαμε ξανά μετά από μέρες.Να προσέχεις και νασαι καλά.Μόνο αυτό...
-στιγμή μου απογευματινή:το ξέρεις,το νιώθεις πως πάντα κοντά σου θάμαι,ειδικά τώρα...στην πιο δύσκολη φάση της ζωή σου...
-στιγμή μου βραδυνή:υπέροχο το "ταξίδι" μας.Ελπίζω και σήμερα το ίδιο όμορφο να είναι...
-στιγμή μου μεταμεσονύκτια:δεν ξέρω τίποτα για σένα και σύ για μένα.Ίσως κάποια στιγμή να γνωριστούμε.Μα κι αν αυτό δεν γίνει εσύ να κρατάς πως σαν το θελήσουμε όλα καλά θα πάνε.Ο εαυτός μας,αυτός είναι το κλειδί...
-στιγμή μου λίγο πρίν ξημερώσει:το ξερα ότι κοιμάσαι.Τί άλλο να κάνει ένας φυσιολογικός άνθρωπος στις 4 τα ξημερώματα;Κι όμως "ήρθες εδώ" για να μ΄ακούσεις.Άλλη μια φορά.Τί να σου πώ;Τα ξέρεις έτσι κι αλλιώς...
Σήμερα το πρωί,βγαίνοντας απ΄το σπίτι,ξαφνικά αντίκρυσα τους έρωτες και τα φωτίνια μου στις γλάστρες να έχουν θεριέψει.Πολύ,μα πολύ σου λέω.Πότε έγινε αυτό;Μέσα σε μια μέρα;Σε ένα βράδυ;Μπα,δεν νομίζω.Αλλά πάλι,λες;
-"Εσύ,εσύ φταίς.Που δεν μας πρόσεχες τόσο καιρό.Εμείς για σένα λίγο-λίγο μεγαλώναμε.Και εσύ;Πού ήσουν εσύ;"
Ναί,δεν έχω δικαιολογία.Ναί,δεν σας πρόσεξα.Σας προσπέρασα.Όμως δεν θα το ξανακάνω.Υπόσχεση δίνω-και σε σας και σε όλες τις "στιγμές" μου.Γιατί ποτέ δεν είναι αργά.Να δείς ότι η μέρα και η νύχτα σου μπορεί στ΄αλήθεια να ομορφύνει.
Μέσα από,φαινομενικά," ασήμαντες λεπτομέρειες".Μέσα από στιγμές που κρατάνε όσο ένα φιλί,μια ανάσα.Μα που φτάνουν για να σε ταξιδέψουν.Και γω,εδώ θα είμαι.Για να τις αγκαλιάζω...

Καλησπέρα...