Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Αυγουστιάτικες Ώρες...





Με θέα το πέλαγο..σε ορίζοντα ανοιχτό..να αντικρύζεις μόνο απέραντο γαλάζιο..
Να ζεις την κάθε στιγμή με όλες σου τις αισθήσεις..και αχόρταγος να παραμένεις..άσβεστη δίψα και ακόρεστη λαχτάρα..που ολοένα και θεριεύει..

Κοινωνώ ανάσα που αλμύρα αναδίδει..καίγομαι στη φωτιά που ντύνει τις νύχτες μας..
Γίνομαι σπονδή στο βωμό του πάθους..έκρηξη ηδονής  στον κρατήρα του ηφαιστείου Σου..
Ταξιδεύω στο χρώμα των ματιών Σου..στην απογευματινή μελαγχολία του βλέμματός Σου..

Μεθώ στην όχθη της αγκαλιάς Σου και πλανεύομαι απ΄τους ήχους  της σιωπής Σου..
Κολυμπώ στον ωκεανό των χυμών Σου και εξαγνίζομαι στα ακρογιάλια του κορμιού Σου..
Ανιχνεύω όνειρα και με τα ακροδάχτυλα αγγίζω τρυφερά το παρόν μας..

Ανασαίνω την ανάσα Σου και θεριεύει ο πόθος μου για Σένα..
Πόθος πρωτόγονος που μόνο Εσύ μπορείς να τον δαμάσεις..
Πάθος ασίγαστο που ολοένα και θεριεύει..στιγμή τη στιγμή..

Στις αυγουστιάτικες ώρες μας..
Καταργώ τα πρέπει και τα μη..
Σου παρα-δίνομαι δίχως  όρια…χωρίς φραγμούς
Χωρίς αύριο..

Αφιερώνομαι
Στο Τώρα μας.. χωρίς πως,δίχως γιατί..
Χωρίς αντίσταση..χωρίς αιδώ..
Πρόστυχα και πάναγνα συνάμα..
Μύστης και διακορευτής των πιο ανείπωτων θελημάτων μας..
Ακροβατώντας στις απόκρυφες φαντασιώσεις μας..