Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Καλοκαίρι [ Μου..]





Είναι κάποια καλοκαίρια που χαράσσονται εντός σου.Ηθελημένα κι άθελά σου.Σε αιχμαλώτισαν και ναυάγησες στους ήλιους τους.Προσκέφαλο στη λύπη και τη χαρά σου.Θύρα αθανασίας στο πρόσκαιρο και μάταιο.Ευαγγελισμός και προμήνυμα λύτρωσης.Ακόμα κι αν σε κόλαση καταλήξει..

Αντίλαλος μιας φωνής λατρεμένης.Αντανάκλαση παραδείσου οι μυρωδιές του και η ανάσα,η φωνή,ήχος και κραυγή.Που μαγνητίζει και σαϊτεύει σα μελτέμι και αύρα…

Δονούν και τέρπουν,παιδεύουν και παραπονιούνται.Έρχονται στην πόρτα σου απρόσκλητα.Και σου βαπτίζονται Έρωτας.Όταν δεν τα περιμένεις.Παραμονεύουν τη στιγμή κι αλώνουν δίχως δισταγμό τους δισταγμούς σου...

Κι όλα εντός σου παρθένα πάλι αναγεννώνται.Εγκαινιάζονται ξανά οι αισθήσεις.Γλυκαίνει ο λογισμός.Αφιερώνονται οι στιγμές σε κορμί που δάρθηκε απ΄τους ανέμους.Στο άβατο και ιερό θυσιαστήριο της ηδονής να γεύεσαι τον άχρονο χρόνο…

«Κάρβουνο να φυτεύεσαι,για να φυτρώσει η φλόγα»,που λέει και ο ποιητής.Συλλέκτης γεύσεων και αφών και των αισθήσεων όλων.Χαμένη Εδέμ που αναδύεται εντός σου.Θάλασσα που δε σε νοιάζει κι αν μέσα της πνιγείς.Γιατί ο πόθος και το πάθος δεν τον λογάει τον κίνδυνο.Και αμάθητος και άβγαλτος βγαίνει στο κατόπι.Να ανταμώσει τον Έρωτα.Σε εισπνοές κι εκπνοές που αλμύρα αναδύουν.Σε σώμα λατρεμένο και σμιλευμένο από το μπλέ του ωκεανού.Την αγριάδα των κυμάτων.Και το φόβο της προδοσίας…

Στο σίγμα της αγκαλιάς τους η νηνεμία και η ταραχή.Ο πυρετός και το λίκνισμα.Το σκίρτημα και η έλξη της αθανασίας.Η Συνάντηση στην πανσέληνο των βημάτων σου.Ιστιοφόρο προσμονής που ταξιδεύει σε άγριες θάλασσες.Κι ονοματίζει το κορμί και την ψυχή-πατρίδα μου και γη μου…

Είναι κάποια καλοκαίρια που θεριεύουν τη δίψα.Και άσβεστη τη διατηρούν.Όσος χρόνος κι αν περάσει.Σε χρωματίζουν και σε σημαδεύουν ανεξίτηλα.Σε μεταμορφώνουν και σε κατακτούν.Σε κλειδώνουν μέσα τους,σε μια ηθελημένη ομηρία.Ρίχνουν άγκυρες στο νου και σμίγουν στη θύμηση μιας ασίγαστης φωτιάς.Σε μεθούν και σε αναστατώνουν.Σε πάνε βόλτα στα ουράνια.Για να συναντήσεις το καταδικό σου αστέρι.Κείνο που θα φωτίζει τις νυχτιές σου.Κι ΑΣΤΕΡΙ μου θα το λες μέχρι το τέλος.Μα και μετά απ΄αυτό…

Είναι το δικό μου Καλοκαίρι

Καλοκαίρι Μου..

Και Θάλασσα Μου..

Νυν και αεί._