Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

ΈΡΩΤΕΣ.και έρωτες...




Έρωτες φτηνοί.Αιρετικοί.Διαπραγματεύσιμοι
Που τους ερωτεύτηκες.Κι ας ήξερες πως ήταν τέτοιοι.Μα όχι.Δεν το ήξερες.Η πορεία σου απέδειξε το ψεύτικο του έρωτά σου.
Ε,και;τι έγινε ρε; Εσύ ερωτεύτηκες.Κι ας απογοητεύτηκες.Κι ας χαλάστηκες
Ερωτεύτηκες μάγκα μου.Θα σου περάσει.Προχώρα ρε…

Έρωτες ακριβοί.Και ακριβοπληρωμένοι.Μοναδικοί
Που τους ερωτεύτηκες.Και σε ερωτεύτηκαν κι αυτοί.Αλήθεια..σε ερωτεύτηκαν ποτέ;
Ή έτσι ήθελες να νομίζεις;Μα όχι σου λέω.Ήταν έρωτας.Γιατί έδωσες.Γιατί πήρες
Κι ας τελείωσαν κάποτε.Άδοξα.Ή και με την τιμή που τους άρμοζε
Μα τελείωσαν μάγκα μου.Τους έζησες όμως
Γιατί αυτό ήθελες.Θα σου περάσει.Προχώρα ρε..

Έρωτες.Ή μάλλον Ό Έρωτας
Κείνος που δεν τον αγγίζει το πέρασμα του χρόνου.Που απειροελάχιστη σημασία έχει η κατάληξή του
Έρωτας μοναδικός.Γι΄αυτό και ανεπανάληπτος
Μα κάθε έρωτας τέτοιος είναι θα μου πεις.Ή έτσι τουλάχιστον φαντάζει

Κι όμως.Δεν είναι έτσι.Υπάρχουν κάποιοι Έρωτες που πάντα τέτοιοι παραμένουν.Που όσα χρόνια κι αν περάσουν,ο Έρωτάς τους θα παραμένει πάντα ζωντανός.Κι ας έχει σβήσει
Αντίφαση-θα μου πεις, και πάλι
Όχι –θα σου απαντήσω.Σκέφτηκες ποτέ

πως όσες φορές κι αν ερωτεύτηκες.κι αν αγάπησες..

Κάποιοι Έρωτες..και κάποιες Αγάπες..
Πάντα θα σε κυνηγάνε;Θα σε καθορίζουν;.Θα σε μαγεύουν;
Πως ό,τι κι όσα για χάρη τους πέρασες..δεν έχουν καμία σημασία;
Πως όποια κατάληξη κι αν είχαν..πάντα θα είσαι ερωτευμένος μαζί τους και θα τους αγαπάς;


Άδικο-θα μου πεις.Για τους επόμενους.Και μέτρο σύγκρισης.Άρα..χαμένοι από χέρι
Όχι-θα σου πω και πάλι.Μόνο σκέψου..


Για πόσους από δαύτους αισθάνθηκες τόσο δυνατός;Έτοιμος να ριχτείς στη φωτιά για χάρη τους;Να παλέψεις με θεούς και δαίμονες..για να βγεις νικητής;Να θέλεις να φέρεις τον κόσμο τούμπα και να τον χτίσεις πάλι απ΄την αρχή; Να νιώθεις πως κατακτάς το άπειρο και το απόλυτο;Να σταματάς τον χρόνο και μαζί του να κυλάς;Για μια στιγμή μαζί τους να είσαι έτοιμος και την ψυχή σου στο διάολο να πουλήσεις;Να θυσιάσεις και την ίδια τη ζωή σου αν χρειαστεί;

Γι΄αυτούς τους Έρωτες..
Τους ανέγγιχτους.Τους μη διαπραγματεύσιμους.Τους πάντα σταθερούς
Αυτούς που με πάθος λάτρεψες.Ερωτεύτηκες.Αγάπησες
Που για χάρη τους περπάτησες πάνω στα κύματα.Και στις φωτιές τους ρίχτηκες
Που τίποτα δε λογάριασες.Και στις συμβάσεις του κόσμου αντιτάχθηκες
Που πάντα δικαιολογείς.Και πάντα σέβεσαι.Και πάντα αποδέχεσαι
Που σε σημάδεψαν.Και ανεξίτηλα έβαλαν τη σφραγίδα τους πάνω σου
Που έγραψαν.Πάνω σου.Μέσα σου
Στο κορμί.Στο μυαλό.Στην καρδιά
Και ακόμη περισσότερο..
Στην ίδια την ψυχή σου..

Στους έρωτες μας,ας πιούμε απόψε
Σε αυτούς που έφυγαν.Σε αυτούς που θα ΄ρθουν
Στους Έρωτες..
Που ήρθαν.Κι έφυγαν..


Ή που κι εμείς φύγαμε από κείνους..
Κι όμως δεν έφυγαν ποτέ..
Ούτε κι εμείς από δαύτους..


Κι ούτε και πρόκειται ποτέ..
Κι ας τελείωσαν..


Λίγο πιο νωρίς..
Ή
Λίγο πιο αργά..
[Άραγε τελειώνει ποτέ ό,τι αληθινά αγαπήσαμε;]

Και προχωράς..
Μα πάντα και για πάντα..
Μέσα μας θα ζουν..


Μέχρι την τελευταία μας ανάσα..
Κι ίσως και μετά και απ΄αυτήν……..