Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Άτιτλο...





Για όσα οι λέξεις δεν μπορούν να πουν,να εκφέρουν..

Γιατί ,όχι πως δεν ξέρεις να τις χρησιμοποιείς..μα γιατί δεν θέλεις

Κι αν θέλεις και δεν μπορείς;

Τότε αφήνεις να μιλάει το κορμί - μα και το βλέμμα

Μάρτυρας αδιάψευστος

Στυγνός και ανελέητος -πολλάκις..

Παρατηρητής και μέτοχος σωρείας στιγμών

Που ποτέ δεν τις έκαμες δικές σου

Όχι γιατί δεν θέλησες

Μα γιατί δεν μπόρεσες

Κι ας προσπάθησες..Κι ας έδωσες χρόνο- στον χρόνο που σου ζητήθηκε

[για να δοκιμαστείς ξανά...μα μάταιος κόπος]


Μα ξέρεις μέσα σου..πως δεν εξάντλησες τα όρια.Των λέξεων και των στιγμών

Μια διαρκής πάλη..ανάμεσα σε παρόν,παρελθόν και μέλλον..

Το μέλλον, είπα..

Καμωμένο από το παρελθοντικό μας παρόν.Ή από το μελλοντικό μας τώρα..


Κι η μόνη επιλογή που ορθώνεται μπροστά σου:

Η φυγή..

Όχι από δειλία.Όχι από ενοχή

Μα από ανάγκη.Από το αντιφέγγισμα της αλήθειας μέσα μας..

[αν μπορείς δηλαδή να ορίσεις την αλήθεια ως ανάγκη..]


Κι ας ξέρεις πως ο Άλλος θα πονέσει

Τον πονάς ήδη με τις λέξεις σου

Με το βλέμμα

Με το κορμί..

Μα ξέρεις πως δεν γίνεται αλλιώς

Δεν μπορεί να γίνει..

Γιατί η καρδιά και το κορμί έχουν τους δικούς τους νόμους

Τους δικούς τους κανόνες «λογικής»

Τις δικές τους νόρμες..

Κι αυτή είναι η διαφορά που έκανε τη διαφορά...


Λάθος χρόνος

Λάθος εποχή

- ; -

Δεν ξέρω τι απάντηση να δώσω

Μα ξέρω τούτο μόνο:

Πως κάποιες διαφορές παραμένουν πάντα τέτοιες

Όσο κι αν εύχεσαι να μπορέσεις να τις ξεπεράσεις

Μα έλα που δεν γίνεται

Γιατί αυτές είναι που κάνουν τη διαφορά

Μια στιγμιαία διαφορά που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα

Για καλό ή για κακό;

Ο χρόνος θα (απο)δείξει

Τον νικητή

Ή

Τον χαμένο

………………….