Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Ξανά και ξανά










Νύχτα σε έζησα.Σου φανερώθηκα.Σου μίλησα για τα θέλω μου.Για το πόσο σε θέλω

Νύχτα σου αφέθηκα.Χαρίστηκα.Μίλησα και σιώπησα.Ένιωσα.Σε ένιωσα

Νύχτα σε κούρσεψα.Με τις ώρες να σε κοιτάζω.Να σε αποκρυπτογραφώ.Να βλέπω πίσω από τις λέξεις σου.Και τις σιωπές σου.Να βλέπω μέσα στα μάτια σου.Ό,τι βλέπεις.Ό,τι ονειρεύεσαι.Ό,τι φοβάσαι

Νύχτα ξαναγεννήθηκα δίπλα σου.Και ντύθηκα τα χρώματά σου.Ένιωσα την ανάσα σου καυτή.Τη φλέβα σου που χτύπαγε.Τις στιγμές που σμίγαμε.Που πεθαίναμε.Για να ζήσουμε.Ξανά.Και ξανά

Νύχτα αφέθηκα στο καθάριο βλέμμα σου.Στον ήχο της φωνής σου.Στις μυρωδιές σου.Στο ξέσπασμα της ηδονής σου.Στο ξελόγιασμά σου.Στον αναστεναγμό σου.Στον πυρετό που το κορμί σου έκαιγε.Στον ιδρώτα που κυλούσε.Στη γιορτή της αγκαλιάς σου

Νύχτα σε δέχτηκα ως δώρο.Πολύτιμο.Και μου φανέρωσες τα ξεχασμένα που έκρυβα μέσα μου.Γεννήθηκα στα χέρια σου.Γνώρισα τη χώρα του κορμιού σου.Και πατρίδα αγαπημένη την ονόμασα.Άκουσα τους χτύπους της καρδιάς σου.Και το σκίρτημα της ψυχής σου.Την ώρα του πάθους.Και μετά απ΄αυτό

Νύχτα να αφήνεις τα σημάδια σου.Και να γράφεις.Στο κορμί.Και την ψυχή

Που ηλεκτρίζεται.Δονείται.Προσεύχεται.Αμαρτάνει.Και αγιάζεται

Κατακτητής και κατακτημένος.Λεηλατητής και λεηλατημένος.Πολιορκητής και πολιορκημένος.Θύμα και θύτης.Πλάνητας και πλανεμένος.Αντάρα και νηνεμία.Αθώος κι ένοχος.Κραυγή και ψίθυρος

Έτσι σε έζησα

Σαν φωνή μες στη φωνή σου

Φωτιά μες στη φωτιά σου

Καταιγίδα και ουράνιο τόξο

Κατανυκτικά και απέριττα

Έτσι θέλω να σε ζω

Ξανά και ξανά

Δίχως τέλος

Σαν ζωή

Τη Ζωή μου