Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Ψευδεπίγραφες Αγάπες




«Ἐάν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ
καὶ τῶν ἀγγέλων,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω,
γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον αλαλάζον.
Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα
καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν,
καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω,
οὐδέν εἰμι.
Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου,
καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω,
οὐδὲν ὠφελοῦμαι.
Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται,
ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται,
οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ,
οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται,
οὐ λογίζεται τὸ κακόν,
οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ,
συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ•
πάντα στέγει, πάντα πιστεύει,
πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.
Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.
Εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται•
εἴτε γλῶσσες, παύσονται•
εἴτε γνώσεις, καταργηθήσεται
[…]
μένει δὲ πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα•
μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.»


[Απόστολος Παύλος:Προς
Κορινθίους Α΄Επιστολή]

Έχεις διαβάσει ποτέ πιο ριζοσπαστικό και ταυτόχρονα αληθινό κείμενο από τούτο;
Έχεις ποτέ αναρωτηθεί τι είναι η Αγάπη;Με πόση περισσή ευκολία έχεις διακηρύξει πως αγαπάς; Το νιώθεις άραγε,ή απλά το λες για να το πεις;


Γιατί αγαπάς στ΄αλήθεια; Από ανάγκη; Από συμφέρον; Από ματαιοδοξία;Από αρρωστημένο εγωισμό;Γιατί έτσι θα αναγκάσεις κι άλλους να σε αγαπήσουν;
Για να κερδίσεις οπαδούς;Ξέρεις είναι και αυτός ένας τρόπος..Ύπουλος και διαστροφικός. « Σ΄αγαπάω» και απαιτώ το ίδιο από εσένα.Μέχρι το τέλος.Χωρίς όρια.Μέχρι να αγγίξεις τα όρια της τρέλλας.Μόνο έτσι θα με πείσεις πως..


Τι είναι η Αγάπη τελικά; Ένα πήδημα;Μια κάβλα;Ένα κατά συνθήκην συναίσθημα που έρχεται και φεύγει κατά πως σε συμφέρει;
‘Εχει η Αγάπη μνήμη επιλεκτική;Πεθαίνει και ανασταίνεται;Πως γίνεται να λες πως δεν αγαπάς και μετά να διατυμπανίζεις πως αγαπάς όλο τον κόσμο;


Γιατί δηλώνεις την Αγάπη σου; Για να κερδίσεις αναγνωρισιμότητα;Για να εκμεταλλευτείς ένα καλό όνομα και ταυτόχρονα να πλασαριστείς κι εσύ κοντά του;Για να δηλώσεις ότι είσαι η επίσημη/ος αγαπημένη/ος αυτών που όλοι θαυμάζουν;Για να κλέψεις λίγο από τη λάμψη του/της;

Και μετά;Ξεχνάς και διαγράφεις;Θυμάσαι και λησμονάς κατά περίπτωση και κατά το δοκούν;Γεμίζεις τον άλλον τύψεις κι ενοχές;Επιρρίπτεις όλες τις ευθύνες πάνω του;Του δημιουργείς ενοχές και κατασκευασμένες τύψεις;
Για πες μου ρε φίλε..Λες πως αγαπάς.Πως το δείχνεις;Με λόγια;Με έργα;.Με συνδυασμό και των δυό;


Και μετά;Με την πρώτη στραβή..επειδή κάτι δεν πήγε καλά..χτυπάς τον άλλον εκεί που πονάει..πως δεν άξιζε την Αγάπη σου..πως ενώ εσύ του στάθηκες,εκείνος τίποτα δεν εκτίμησε..και σε έφτυσε..Μήπως φταίς κι εσύ γι΄αυτό; Τόλμησες ποτέ να αναρωτηθείς;

Διαβάσαμε ένα κάρο βιβλία.Μάθαμε απέξω και ανακατωτά χίλια δυό τσιτάτα και τα χρησιμοποιούμε για επίδειξη.Διαβάσαμε Πολυδούρη,Καβάφη,Ελύτη. Αποστηθίσαμε όλον τον Freud,τον Fromm,τον Yalom,τον Jung.Μελετήσαμε ψυχολογία.Ψυχαναλύσαμε και ψυχαναλυθήκαμε.Ρίξαμε και μια ματιά σε κάνα δυό κείμενα του ευαγγελίου,κείνα που μιλάνε για Αγάπη..και καθαρίσαμε. Μάθαμε τους ορισμούς της και έτσι νομίσαμε κιόλας καλά πως τη γνωρίζουμε..

Διεκδικείς την αποκλειστικότητα.Μόνο εμένα να αγαπάει.Και κανέναν άλλον.Ζηλεύεις,κάνεις σκηνές.Χρησιμοποιείς φτηνά κολπάκια.Και δόλια μέσα.Αλλάζεις τα φώτα του άλλου..μόνο και μόνο επειδή έχεις καταλάβει πως εκείνος είναι άξιος και ικανός να αγαπάει..κάτι για το οποίο εσύ ανίκανος είσαι..κι έτσι το μόνο όπλο σου είναι να την εκβιάσεις..να την επιβάλλεις..να σε κάνει ο άλλος με το έτσι θέλω να τον αγαπήσεις..γιατί δε μπορεί να κάνει αλλιώς..γιατί είσαι είσαι πάντα ειλικρινής στα συναισθήματα σου και ποτέ μα ποτέ δεν λειτουργείς υπολογιστικά..

«Αγαπάς» λες..για σπάσιμο..για εκδίκηση..από ναρκισσισμό..για να έχεις μια αυλή γύρω σου..για να σε υποστηρίζει και να θρέφει την άρρωστη ματαιοδοξία και ανύπαρκτη αυτοεκτίμησή σου..

Αγαπάω φίλε μου..δε σημαίνει εξαπατώ..ρουφιανεύω..κοροϊδεύω..ψεύδομαι ασυστόλως..αναιρώ και ενθυμούμαι κατά πως με συμφέρει..δε ζηλεύω όποιον περιστοιχίζει τον άνθρωπο που αγαπάω..δεν προσπαθώ να μπω στη ζωή του και να τη λεηλατήσω..να την εκμηδενίσω και να τον οδηγήσω στην τρέλλα,στην απόγνωση και στην καταστροφή..

Αγαπάω σημαίνει..είμαι εκεί..στα εύκολα,στα δύσκολα..στα πρίν,στο τώρα,στο μετά,στα τελευταία..είμαι ευθύς κι ειλικρινής..λέω αλήθειες ακόμα κι αν πονάνε..παραδέχομαι τα λάθη μου,τα πάθη μου και τις αδυναμίες μου..υποστηρίζω την Αγάπη μου και είμαι κοντά της..κάθε λεπτό,κάθε στιγμή..δεν προκαλώ σκηνές ζηλοτυπίας..αφήνω τον Άλλον ελεύθερο να αναπνέει και να ανασαίνει..δεν τον καταπιέζω ούτε του φορτώνομαι..


Αγαπάω δε σημαίνει πως του γράφω φλογερά γράμματα,στιχάκια και διηγήματα για να του δείξω το πόσο τον/την θέλω..δε σημαίνει το παίζω σε πολλά ταμπλό,έτσι για να κάνω και να σπάω πλάκα.. για να τον/την έχω στην τσίτα..

Αγαπάω σημαίνει..πιστεύω..εμπιστεύομαι..θυσιάζομαι..νοιάζομαι εμπράκτως..
Αγάπη δε σημαίνει γαμήσι για την εμπειρία..για την ικανοποίηση σεξουαλικών ορμών και μόνο..δεν είναι μόνο κάβλα και καλό κρεβάτι..το πόσες φορές και με πόση ένταση θα τα δώσεις όλα στον άλλον για να τον ικανοποιήσεις..


Αγαπάω σημαίνει..σέβομαι..αποδέχομαι..κατανοώ..δικαιολογώ..αναλαμβάνω το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί..
Αγαπάω δε σημαίνει «σου πηδάω την ψυχή» και μετά άντε γεια..και μετά ενδιαφέρομαι για σένα..για να δω αν είσαι τάχα μου καλά..γιατί σε «αγαπάω ρε μαλάκα»..σε κάνω το πειραματόζωό μου για να μετρήσω τις δικιές μου ανάγκες..

«Η αγάπη δεν επιβάλλεται,η αγάπη εμπνέεται


Η αγάπη δεν είναι κατά περίσταση,η αγάπη είναι ανευ όρων,δεν παζαρεύει δούναι και λαβείν,η αγάπη ειναι έξοδος γιατί το εγω το κάνει εσυ και σε λυτρώνει

Με την αγάπη μόνο όλα λύνονται,όλα γίνονται κατανοητά και διάφανα.Σαν τα δάκρυα διάφανα

Νιώθουμε πως μας αγαπούν μόνο όταν μας επιτρέπουν να είμαστε ο εαυτός μας

Οι μεγάλες αγάπες καταδέχονται μόνο τις μεγάλες,γενναίες ψυχές..οι σπουδαίες ιστορίες διαλέγουν εκείνους που,από πίστη,ρισκάρουν την ψυχή τους»

[αποσπάσματα από την αγαπημένη μου Μάρω Βαμβουνάκη]

Βαρέθηκα ρε φίλε να ακούω για δήθεν αγάπες και λουλούδια..για το πόσο σου στάθηκα κι εσύ με πούλησες..για ρουφιανιές και δούρειους ίππους όσων «αγαπούν»..για κόντρες και για φτηνά ξεπουλήματα..

Αγάπη είναι..


Να ακούς πως χτυπάει η καρδιά του Άλλου και χωρίς πηδήματα.Να αγκαλιάζεις και να αφουγκράζεσαι τα όνειρα,τις επιθυμίες,τα θέλω του,τα λάθη του..
Να είσαι Ε Κ Ε Ι..γιατί έτσι σου υπαγορεύει η καρδιά σου..η ανθρωπιά σου..

Η ίδια σου η Α Γ Α Π Η ..

Όλα τα υπόλοιπα..εκ του πονηρού και τεχνηέντως κατασκευασμένα..

Χάρισμά σας [ψευτο] μάγκες μου

Μέχρις εδώ…κι όχι άλλο..κι ούτε παραπέρα..


Κατανοητό;;;;;;;