Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

Θα αντισταθείς;




Είναι κάποιες συναντήσεις που εύχεσαι να μην είχαν γίνει ποτέ
Είναι κάποιοι άνθρωποι που μπαίνουν στη ζωή σου ξαφνικά
Και στην αναστατώνουν.Σου φέρνουν τα πάνω κάτω
Και εύχεσαι να μην τους είχες γνωρίσει.Αλήθεια ή ψέμα;

Κάποτε οι δρόμοι μας χωρίζουν.Για λίγο
Για πολύ.Για πάντα-ίσως-
Και κει,που ο καθένας βαδίζει στα δικά του μονοπάτια
Που προσπαθεί να κλείσει τις πληγές του και να προχωρήσει
Εκεί που η ζωή τον προστάζει.Στο σήμερα.Στο αύριο
……………………………………………………………………………


Μια όχι και τόσο τυχαία συνάντηση έρχεται να σου αλλάξει και πάλι τη ζωή
Κι όσα πίστευες.Όσα πάλευες να πιστέψεις πως είχαν τελειώσει…


Αρκεί-

Ένα ενσυνειδήτως ασυνείδητο άγγιγμα.Δυό λέξεις.Μια αγκαλιά
Ένα βλέμμα απελπισμένο.Μια παρακλητική χροιά φωνής
Που εκλιπαρεί για μια φορά ακόμη.Για μια ακόμη επαφή
Για μια νύχτα ακόμη.Ατελείωτη -μέσα στο πεπερασμένο της νύχτας-

Για να σε αναστατώσει
Και να σε γυρίσει ξανά
Πίσω στην κόλαση του τότε

Ή μήπως στον παράδεισο;



Θα έχεις τη δύναμη να αντισταθείς;

Κι αν ναι

Πως ξέρεις πως δε θα το μετανιώσεις;