Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Νέας αρχής το θέλημα





Εσύ που φεύγεις...

Επειδή πρέπει να φύγεις.Επειδή δεν έχεις άλλη επιλογή

Φύγε ήσυχα.Ήρεμα.Όπως πρέπει σε όσους αποχωρίζονται
Όπως θα πρέπει να...Χωρίς παράπονα.Δάκρυα.Κατήφεια

Με χαμόγελο.Έτσι θέλω να σε αποχαιρετίσω.Σιωπηλά

Και να σου ψιθυρίσω ξανά και ξανά.Ευχαριστώ.Για όσα μου έδωσες
Όσα έφερες.Όσα για πάντα θα πάρεις μαζί σου.Για τις στιγμές που έζησα
Μαζί σου.Με κείνην.Με τον άλλον.Με μένα

Γιατί δεν μου πήρες μόνο.Δεν έγραψες μόνο τέλος.Έγραψες και αρχές.Καινούργιες.Που όσο περνάει ο καιρός τόσο τις γουστάρω

Τόσο τις νιώθω να έρχονται πιό κοντά μου.Κι εγώ να τους αφήνομαι
και αντίσταση να μη θέλω να προβάλλω.Αδύναμη να στέκω απέναντί τους
Και το μόνο που μπορώ να θέλω είναι να τις αγκαλιάζω.Και να μην τις αφήνω
Μέσα μου να τις κρατώ και πάντα για αρχές να τις λογαριάζω,όσος χρόνος κι αν περάσει.Κάτι μου λέει πως θα αγαπήσω τις νέες μου αρχές.Καθόλου πρωτότυπο για μένα θα μου πεις...


Κι εσύ που έρχεσαι...

«Να μ' αγαπάς να 'σαι παιδί

να μ' αγαπάς σαν τη ζωή σου
Να 'σαι φωτιά να 'σαι βροχή
όσο κορμί τόσο ψυχή»

Μμμμ...σε φαντάζομαι όμορφο.Γοητευτικό.Γεμάτο εκπλήξεις

Ευχάριστες.Όμορφες
Αισθησιακό.Ερωτικό.Να σκορπάς στο πέρασμα σου μόνο Έρωτα.Και τις στιγμές του
Μόνο Αγάπη.Κι ό,τι αυτή συνεπάγεται
Κι εγώ...να θέλω να σε ζήσω με όλες μου τις αισθήσεις.Και καμία να μη μείνει παραπονεμένη.Να σε ζήσω.Αυτό θέλω.Μέχρι το τέλος

Σε φαντάζομαι να μου δίνεις χρόνο.Απλόχερα


Για να μάθω.Να με μάθω πάλι απ΄την αρχή.Εμένα.Και τους άλλους
Να αγαπήσω.Ξανά και ξανά.Μέχρι θανάτου
Να επανορθώσω ό,τι κακό μπορεί να έχω κάνει
Να διορθώσω τα λάθη μου.Κι είναι πολλά
Να προχωρήσω εκεί που από δειλία δεν έφθασα με τον άλλον.Χθες
Να είμαι πιό συνεπής στις υποσχέσεις που θα δώσω
Να σταθώ πιό γενναία απέναντι στις αποφάσεις που θα πάρω.Κι ας ξέρω πως μπορεί να είναι και λάθος
Να πολεμήσω το θυμό που μπορεί να μου γεννηθεί
Να μπορώ να κρατάω πάντα ανοιχτό το παράθυρό μου στην ελπίδα
Να αλλάξω χωρίς ποτέ να αλλάξω
Να μπορώ να μετουσιώνω τις λέξεις σε αισθήματα και τα όνειρα σε σκιρτήματα της ψυχής
Να ξαναγεννιέμαι κάθε που πεθαίνω
Να ζω το σήμερα λες και δεν πρόκειται να υπάρξει αύριο
Να γίνομαι δώρο σε όσους μπορούν και ξέρουν να δέχονται.Δώρο απρόσμενο
Να μπορώ να λέω καλημέρα στο τώρα.Στο χθες.Μα και στο αύριο
Να μεγαλώσω δίχως να με χάσω
Να υποδέχομαι τη Ζωή σαν μια ακριβή αγαπημένη.Να την γητεύω.Και κείνη να μου φανερώνεται
Να ονειρεύομαι.Μα να μην είμαι η μόνη που το κάνει
Να ιχνηλατώ τα όρια της απαντοχής μου και όλο να την επιμηκύνω
Να συνεχίσω να παθιάζομαι.Μέχρι τα άκρα
Να μου φέρνεις πίσω ό,τι πολύ λαχτάρησα.Πόθησα.Λάτρεψα
Όσους...

Να...και να...και να....
Και τέλος να μην έχει για

Τα όμορφα που είναι μπροστά μας.Τα ουσιώδη.Τα αυθεντικά
Τα όσα ευχάριστα μας εκπλήσσουν.Και μας κρατάνε ζωντανούς

Καληνύχτα...
(η τελευταία τούτου του χρόνου)