Πέμπτη 24 Απριλίου 2008

Άνθρωποι πολύτιμοι...











Μια ασήμαντη αφορμή,μια μεγάλη "παρέα",ένα σύνθημα,πολλές φορές φέρνει στο δρόμο μας ανθρώπους που, κάτω από άλλες συνθήκες,ίσως ποτέ να μη συναντούσες.Η ίδια αφορμή,ίσως πιο σημαντική αυτή τη φορά,είναι δυνατόν να τους απομακρύνει.

Ακόμη όμως κι αν έτσι γίνει ξέρεις πως κάποια συναισθήματα δεν μπορούν να αλλάξουν ό,τι κι αν έχει μεσολαβήσει...

Κάπως έτσι έγινε και με εμάς.Τυχαία γνωριστήκαμε και μετά "χαθήκαμε".Όμως ήξερες οτι θα ήμουν εδω για ό,τι συνέβαινε.Όπως κι εγω,εν μέρει,για σένα.Όπως χθες...

Για τούτο το λόγο χίλια ευχαριστώ σού κρατώ που δεν με "άφησες" χτες.Που "στάθηκες" κοντά μου την ώρα που χανόμουνα. Δεν έχει σημασία το τί είπες.Αυτό που μετράει είναι το ότι δέχτηκες να με ακούσεις.Ότι με άφησες να "ακουμπήσω" πάνω σου και να ξαποστάσω.Έστω και απο μακρυά αισθάνθηκα καθησυχαστική την παρουσία σου.Και ξέρω ότι αν γινόταν πολλά περισσότερα θα έκανες...

Ας είναι. Για άλλη μια φορά θα σου πω ευχαριστώ.Ευχαριστώ που ήσουνα εδώ.Που με "πρόσεξες".Που νοιάστηκες για μένα.Όπως εκείνο το άλλο πρόσωπο που αποτελεί σταθερή αξία στη ζωή μου εδώ και πολλά χρόνια,μα που ολοένα και περισσότερο τον τελευταίο καιρό δένομαι μαζί του.Που με "προσέχει" και αυτό...

Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα.Εσύ ξέρεις,καταλαβαίνεις.Κάποιες φορές τα λόγια είναι τόσο φτωχά για να εκφράσουν τα όσα αισθάνεται κανείς...
Και να ξέρεις.Όποτε κι αν σε ξαναδώ θα σου γυρέψω αυτό που σου ζήτησα χθες βράδυ.Από το άλλο πρόσωπο το πήρα σήμερα.Και θα το ξαναπάρω σε λίγο.Ελπίζω να μη μου το αρνηθείς κι ας έχει περάσει η μπόρα,θέλω να πιστεύω,μέχρι τότε. Τί λες,πάει;...
Νασαι πάντα καλά. Μόνο αυτό...

Καλησπέρα...
(ΥΓ:Η επιλογή του τραγουδιού δεν είναι τυχαία.Λογικά κάτι πρέπει να σου θυμίζει.Κι αν πάλι όχι,δεν πειράζει.Ειλικρινά στο λέω.Να το ξέρεις)