Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Σκιάς ο μονόλογος










«Καιρό τώρα περίμενα μια ευκαιρία.Για να σε στριμώξω.Για να στα πω όπως κανείς ποτέ δε θα τολμήσει.Πάντα μου την αρνιόσουν.Μα όχι πια.Σήμερα είναι η μέρα μου.Σήμερα εγώ αποφασίζω το κείμενο που θα γράψεις.Κι εσύ δε θα κάνεις τίποτε άλλο,παρά να υποταχθείς στις βουλές μου.Πειθήνιο όργανο μου,θα αποτυπώσεις κατά γράμμα τις σκέψεις μου.Πολύ λίγο με ενδιαφέρει η άποψη σου.Το αν συμφωνείς ή διαφωνείς.Μην τολμήσεις να αντισταθείς.Μάταιος κόπος.Γι΄αυτό πάρτο απόφαση.Δικό μου είναι το παιχνίδι και θα το παίξω κατά πως εγώ θέλω

Σε «καμαρώνω» χρόνια τώρα.Να κάνεις τα ίδια και τα ίδια.Να αντέχεις.Να υπομένεις.Να επιμένεις.Να δίνεις και να μη ζητάς.Να νοιάζεσαι.Να ελπίζεις.Να ονειρεύεσαι.Να απογοητεύεσαι και ξανά απ΄την αρχή.Να αγαπάς
Δε μπορεί,έλεγα συχνά.Κάποια στιγμή θα αλλάξει.Θα υψώσει το ανάστημα και θα σκεφτεί λογικά.Θα συνειδητοποιήσει.Θα μάθει.Μα εσύ εκεί.Να κάνεις τα ίδια και χειρότερα.Κι όχι μόνο να μη μαθαίνεις μα να επιμένεις να μην...Και τί κατάλαβες;
Σε ρωτάω,ποιό το όφελος που αποκόμισες;Υπάρχει;Αναρωτήθηκες ποτέ;
Κάθε που πήγαινα να σου «μιλήσω» με έβαζες στην άκρη,αντιτάσσοντας μου χίλιες δυό μαλακίες.Γιατί περί τέτοιων πρόκειται.Τις θυμάσαι;Αν όχι καιρός να το κάνω εγώ για σένα.Θα αντέξεις να ακούσεις;Αλλά και να μην,γραμμένη σε έχω.Στο ξαναλέω,σήμερα θα το παίξω κατά πως θέλω εγώ.Εσύ απλώς σκάσε,άκου και γράφε.Τις μαλακίες που έχεις πει κατά καιρούς

Οι άνθρωποι είναι πρόσωπα κι όχι άτομα.Και εξηγούσες την ετυμολογία της λέξης.Πρός και όψη.Αυτός που στρέφεται προς κάποιον άλλον.Ενώ το άτομο ενέχει πάντα μια εγωιστική συμπεριφορά,το πρόσωπο μπορεί και ζεί μόνο σε σχέση με το Άλλο πρόσωπο.Σχέση.Αυτή ήταν η λέξη κλειδί που παπαγάλιζες.Παπαριές που σου ΄μαθε ο δάσκαλος σου.Ανόητες φιλοσοφικές έννοιες που δεν έχουν πρακτικό αντίκρυσμα.Γιατί όλοι άτομα είμαστε.Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της ηδονής προσπαθούμε να διαιωνίσουμε και μέχρις εκεί.Ποιός βρε μαλακισμένο ενδιαφέρεται για σχέσεις;Όταν όλα υπόκεινται στον νόμο του δούναι και λαβείν;Τόσα δίνω,πόσα θες;που λέει και το γνωστό άσμα.Σου δίνω για να πάρω.Αν δεν πάρω μην περιμένεις τίποτα από μένα.Αφού όλα πουλιούνται κι όλα αγοράζονται.Εσύ την είχες δει διαφορετικά.Πάρε κι ας μην πάρω.Τί ήθελες να αποδείξεις δηλαδή;Πως εσύ ήσουν υπεράνω;Να φτιάξεις προφίλ;Να σε μυθοποιήσουν;Το ΄κανες,βρε ηλίθιο.Ε,και;Ξέρεις τί έλεγαν μετά; «Κοιτάτε ρε ένα μαλάκα.Ρε από που ξεφύτρωσε αυτή;Από άλλον πλανήτη;Καλά,περιπτωσάρα η τύπισσα». Τίποτα δεν κατάλαβες όλα αυτά τα χρόνια;Σε κορόιδευαν για τη μαλακία σου κι εσύ τους έλεγες κι ευχαριστώ.Γιατί αισθανόσουν καλά εσύ.Γιατί δε σε ένοιαζε τίποτε άλλο.Πάρτα τώρα για να έχεις.Και χέστηκα αν πόνεσες ή όχι.Αυτό σου άξιζε,αυτό έπαιρνες.Γιατί δεν έβαζες ποτέ μυαλό.Οπότε μην παραπονιέσαι
Αμ,το άλλο που το πας;Γίνομαι το άλλοθι που ψάχνεις.Εκμεταλλεύσου με για να ξεπεράσεις ό,τι πίσω σε κρατά.Χειρότερη μαλακία δεν έχω ξανακούσει.Δηλαδή τί ήθελες να το παίξεις;Σωτήρας;Σωσίβιο;Κυματοθραύστης;Ο ερχόμενος ο αίρων τη μαλακία και την ανασφάλεια του κάθε μαλάκα;Το είπες.Και το χειρότερο το έκανες.Κάποιος δεν το αποδέχτηκε αυτό.Ξέρω,προς τιμήν του θα μου πείς.Μαλακία του χοντρή,θα σου πω εγώ.Γιατί αλλιώς ξέρω εγώ πως έχουν τα πράγματα σ΄αυτές τις περιπτώσεις. «Αυτό γουστάρεις ρε μαζόχα;Θα το΄χεις.Θα σε πηδήξω μέχρι εκεί που δεν παίρνει και ύστερα άντε γειά.Και κοίτα,μη μου ζητήσεις τα ρέστα μετά.Εσύ με προ(σ)κάλεσες.Πλήρωσε τώρα.Και πάρε να ΄χεις για να με θυμάσαι».
Σε πονάνε οι αλήθειες,έτσι δεν είναι;Θα ακούσεις κι άλλες.Δεν τελείωσα ακόμη.Και μη βιάζεσαι να με φιμώσεις.Θα τελειώσω όπου,όταν κι αν το θελήσω.Εγώ.Με κατάλαβες;

Λοιπόν,άκου για να μαθαίνεις.Δεν είναι οι άνθρωποι έτσι όπως τους φαντάζεσαι.Τους ονειρεύεσαι και τους επιθυμείς.Δε ζείς σε έναν παραδεισένιο κόσμο.Ούτε σε μια κοινωνία αγγέλων.Ποιός θα προλάβει να πηδήξει πρώτος τον άλλον και ο θάνατος σου η ζωή μου.Ποιός θα σε ξεσκίσει πιο πολύ και πιο γρήγορα.Χωρίς τύψεις.Χωρίς ντροπή.Ποιός θα σου ανοίξει τις περισσότερες πληγές.Για να σου κάνει το πιο ακριβό του δώρο.Κάτι σαν ανεξίτηλο tattoo.Ξέρεις τί ηδονή δίνει αυτό;Να ξεσκίζεις τις σάρκες του άλλου,να γαμάς ό,τι πιο πολύτιμο έχει;Με στόχο να πετύχεις το κέντρο.Που λέγεται ψυχή.Είναι.Ύπαρξη.Είναι φοβερό συναίσθημα να εκμηδενίζεις τον απέναντι.Να τον υποτιμάς.Να τον εξευτελίζεις.Γιατί σου δίνει επιβεβαίωση.Σεβασμό.Όλοι υποκλίνονται μπροστά σου.Και θέλουν να τους μάθεις να το κάνουν όπως εσύ.Γίνεσαι ο καθοδηγητής τους.Και το γουστάρεις. Γιατί τους εξουσιάζεις.Γιατί έτσι σε πήδηξαν και σένα κάποτε.Και τώρα ψάχνεις για εκδίκηση. «Οφθαλμός αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος». Όσους περισσότερους παρασύρεις στην κόλαση σου,τόσο το καλύτερο.Με το ίδιο νόμισμα θα πληρώσεις κι ας μη σου φταίει τίποτα ο άλλος.Γιατί κι εσύ κάπου πρέπει να ξεσπάσεις.Κάποιος πρέπει να πληρώσει τα δικά σου κερατιάτικα

Κι εσύ να μου τσαμπουνάς για κοινωνίες προσώπων και αγαπητικές σχέσεις.Για ορμέμφυτες ανάγκες επικοινωνίας και μοιράσματος.Για προσωπικό ξόδεμα για χάρη του Άλλου και για αλήθειες που ψάχνουν να πεταχτούν στο φως.Αρκεί να βρούν πρόσφορο και γόνιμο έδαφος.Για ειλικρινή χαμόγελα και έντιμα όνειρα.Για διαδρομές που θα οδηγήσουν στη συνάντηση με το πρόσωπο και την ψυχή του Άλλου.Μαλακίες για μια ακόμη φορά.Ηδονική ανθρωποφαγία είναι οι σχέσεις και τίποτα παραπέρα.Κάθε μέρα με βλέπεις να επιβεβαιώνομαι και συ στην κοσμάρα σου.Σφαγιασμός της ελπίδας και ηδονή για την ηδονή.Επιθυμία εκδίκησης και ονειρώξεις ενοχικών συμπεριφορών.Ποτέ δε θα ζήσεις τη Ζωή που ονειρεύεσαι.Γιατί είναι μια Ζωή ανύπαρκτη.Πάντα χαμένη θα είσαι.Εσύ και κάποιοι άλλοι του σιναφιού σου.Που τολμάτε να αντιστέκεστε ακόμη.Γιατί η αληθινή Ζωή είναι αυτή που οι άλλοι σου καθορίζουν και σου υποδεικνύουν.Με τις στάσεις τους και τις επιλογές τους.Γιατί αυτοί που παίζουν ρόλους ,που δεν αντιδρούν αλλά υποτάσσονται,αυτοί είναι οι αληθινά κερδισμένοι.Και επιτυχημένοι.Κοινωνικά αποδεκτοί και πρότυπα συμπεριφοράς

Κρύψε τις αλήθειες σου.Δημιούργησε ενοχές.Αδίκησε.Ξέσκισε.Γάμισε τους.Όπως ακριβώς σου έκαναν.Και χειρότερα.Πλήρωσε τους με το ίδιο νόμισμα.Και άφησε τους και φιλοδώρημα.Εκμεταλλεύσου κι εσύ μια φορά.Κράτα τους στο χέρι.Ξέρεις τα ευαίσθητα σημεία τους.Χτύπα τους εκεί που πονάνε.Κι όσο τολμάνε να ανθίστανται πάτα τους χειρότερα.Γίνου ασυνεπής.Απάτησε.Καταδίκασε τους πριν καν προλάβουν να απολογηθούν.Μην τους αφήσεις να δούν το αληθινό σου πρόσωπο.Βάλε τις ανάγκες σου πάνω απ΄τις δικές τους.Θηρίο πρωτόγονο να γίνεις και να τους αφανίσεις.Σταύρωσε τους και πέτα τους στην άβυσσο.Μην υπολογίσεις τις ψυχές τους.Κατακρήμνισε τους τα όνειρα και φυλάκισε τα στα πιο βαθειά σοκάκια της κόλασης.Κάνε το αντίθετο απ΄ όσα σου λένε.Βγάλε στην επιφάνεια τα πιο χαμερπή και απεχθή σου ένστικτα και πλάσαρέ τα για αληθινά.Διαστρέβλωσε τις ανάγκες σου.Κάνε εκπτώσεις στις επιλογές σου και μη δέχεσαι τον αντίλογο.Μη δίνεις ευκαιρίες στους ανθρώπους,ακόμη κι αν σε παρακαλούν γι΄αυτές

Κόψε τις παπαριές για το δικαίωμα στη διαφορετικότητα.Την ετερότητα και τον αυτοπροσδιορισμό.Για την ασκητική των σχέσεων και το ξεγύμνωμα του εγωισμού.Για το προνόμιο της ελευθερίας.Αφού το ξέρεις ήδη πως μόνο φιλοσοφικές έννοιες είναι και τίποτα παραπέρα.Όλα υπόκεινται σε άλλους νόμους.Δεν μπορείς να είσαι γενναιόδωρος,επιεικής και συγχωρητικός σε όσους ζητάνε να σε ξεσκίσουν.Κοίτα κι εσύ την πάρτη σου και γράψτους όλους εκεί που δεν πιάνει μελάνι.Σταμάτα να γοητεύεσαι από τους ανθρώπους και δες τους σαν πιόνα στη δική σου σκακιέρα.Σαν τα μέσα που θα σε βοηθήσουν να φτάσεις πιο ψηλά.Πάτα έστω και μια φορά επί πτωμάτων για να δικαιωθείς.Και μη σε νοιάζει για τίποτα.Δες όλες σου τις σχέσεις σαν ένα one night stand.Φιλικές,ερωτικές,διαπροσωπικές. Ένα γαμίσι είναι όλες που θα κρατήσει όσο περνάς καλά.Για όσο το έχεις ανάγκη.Κι όταν τελειώσει,όταν δεν έχει τίποτα άλλο να σου προσφέρει παρά πλήξη και ανία,άντε γειά.Δε σε χρειάζομαι άλλο,πάμε στον επόμενο.Και μη ζητήσεις ποτέ ξανά συγγνώμη.Είναι από τις πιο χοντρές μαλακίες που σε έχω ακούσει να ξεστομίζεις.Όχι ευαισθησίες και καλοσύνες.Κοίτα να περνάς καλά κι όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία.Η μαγκιά είναι να μην αναγνωρίζεις τα λάθη σου μα να προσπαθείς να τα επιβάλλεις ως σωστά.Να μένεις μόνο εκεί που σου δίνουν.Και να απαιτείς να πάρεις.Κι άμα βλέπεις πως δεν,στείλτους στον αγύριστο και ψάρεψε σε άλλα νερά.Γιατί και που έμενες εκεί που δεν έπαιρνες τί κατάλαβες τελικά;Μαλάκας μπήκες,μαλάκας στη νιοστή χαρακτηρίστηκες κατά την έξοδό σου


Γι΄αυτό σου λέω.Άλλαξε μυαλά όσο είναι καιρός.Τίποτα δεν είναι όπως το ΄χεις ονειρευτεί.Το βλέπεις κάθε μέρα.Κάθε ώρα και λεπτό και διαψεύδεσαι με τον πιο πανηγυρικό τρόπο.Εγώ για το καλό σου φροντίζω επειδή σε νοιάζομαι.Και θέλω να σε προφυλάξω.Από σένα κυρίως
Αν με ακούσεις και τηρήσεις τις συμβουλές μου τότε θα πας με τη ζωή.Και θα κερδίσεις.Έστω και αργά
Αλλιώς μείνε εγκλωβισμένη στα μαλακισμένα δικά σου κατασκευασμένα σενάρια και πρότυπα περί ζωής.Και μην παραπονιέσαι για τα γαμίσια που θα τρως.Θα τα αξίζεις.»



υ.γ. Ανταποκρινόμενη στην πρό(σ)κληση της evaggelias για ένα παιχνίδι με τη σκιά μου,κατέγραψα όσα αυτή θα μπορούσε,ίσως,να φέρει στην επιφάνεια.Με έναν τρόπο σκληρό και κυνικό.Κι ίσως ίσως εντελώς ωμό και χυδαίο.Ζητάω συγγνώμη γι΄αυτό.Μα αυτό ήταν που μου βγήκε τη δεδομένη στιγμή
Προσκαλώ με τη σειρά μου τη φεγγαραγκαλιά,το ονειράκι,την κόκκινη ομπρέλα και τον basnia να κάνουν το δικό τους παιχνίδι