Πως δεν μ' αγάπησες το ξέρω
κι ας ταξιδέψαμε μαζί.
Με γκρίζο και με θαλασσί,
εκεί που τ' όνειρό σου ζει
κι η φλέβα σου κρυφή πατρίδα,
πως δεν μ' αγάπησες το είδα...
Όμως εγώ...
Θα 'θελα να 'σουνα εδώ σαν προσευχή σα φονικό
να σε δικάζω και να σε παρηγορώ
Θα 'θελα να 'σουν μυστικό στην ενοχή σου να κρυφτώ
να σου ξεφύγω και μπροστά μου να σε βρω...
Το ξέρω...
Πως δεν μ' αγάπησες το ξέρω,
μα δεν σου το 'δειξα γιατί
ήταν η θάλασσα ζεστή
κι εγώ καράβι από χαρτί
να λιώνω στον υγρό σου πόθο,
πως δεν μ' αγάπησες το νιώθω...
Θέλω να σου στείλω μια λευκή κόλλα χαρτί,
(λευκή αυτή τη φορά)
Γιατί...
Ξεχείλισα απ' όσα έχω μοιραστεί
κι ένιωσα λειψός μ' όσα έχω κρατήσει
με ψάχνει ό,τι έχασα κι εγώ
στριφογυρνώ χαμένος μέσα σ' ό,τι έχω κερδίσει...
Κι εγώ καΐκι που ερωτεύτηκε μαζί σου να πνιγεί
απόψε ταξιδεύω στα νερά σου...
Θα 'θελα να 'σουνα εδώ...
Κι ας
το ξέρω,πως δεν μ' αγάπησες
ούτε με πίστεψες ποτέ
Λέξη μην πεις κι ας υποφέρω...
Πως δεν μ΄αγάπησες το ξέρω
μα θα΄θελα να ΄σουνα εδώ...
(Και έτσι παιδιάστικα και αμήχανα
θα σου έλεγα πως ...
Θέλω ακόμα μια βόλτα...)
Καληνύχτα...
(Ένα "παιχνίδι",με δυο αγαπημένα τραγούδια του Χρήστου Θηβαίου.Που στην ουσία μόνο "παιχνίδι" δεν είναι.Μόνο αλήθεια.Μόνο...)