Πάλι βρέχει...
Ξέρω,σου είπα πριν μέρες πως μ΄αρέσει η βροχή.Να περπατάω και να βρέχομαι.Όταν μπορώ να την απολαμβάνω.Όχι όταν πρέπει ταυτόχρονα να διεκπεραιώσω και χίλια δυό πράγματα.Τότε μου τη σπάει.Μα σήμερα που είμαι χαλαρή,θα έπρεπε να την αποζητήσω περισσότερο.Βρέχει ασταμάτητα εδώ και ώρες
Μα δε θέλω άλλη βροχή σήμερα,μ΄ακούς;Όχι άλλη.Δεν την αντέχω
Δε θέλω απόψε-
Να λιώνουν για άλλη μια φορά οι αντιστάσεις.Και σαν τις στάλες να κυλούν
[μέχρι σταγόνας να εξατμιστούν]
Τα νερά της να πλημμυρίσουν την ψυχή και ανυπόδητη στα ρέματά της να παρασυρθώ
[υπάρχει τότε λυτρωμός ή ο πνιγμός καραδοκεί;]
Σε ταξίδια του μυαλού να με παρασύρει μέχρι να με ξεβράσει το κύμα των ονείρων μου
[ίσως σε μια Ιθάκη πλανεμένη]
Σκιές να αποζητούν οι θύμησες για να αγκαλιάσουν τον καιρό
[Ή μήπως το κενό;]
Να ψάχνω βλέμματα να σκεπαστώ και ο καημός παλίρροια να σηκώνει
[και τη φωτιά να μη μπορεί να σβήσει]
Πληγές να ανοίγει ο ουρανός που τ΄άστρα τις λογχίζουν
[σταυρωμένος προσκυνητής του άνυδρου εγώ σου]
Αντίλαλοι να γίνονται οι σιωπές.Τα θέλω κι οι αρνήσεις
[κραυγές στην νύχτα και ποιός θα τις ακούσει]
Προσάναμμα τους αναστεναγμούς που ψάχνουν για απαντήσεις
[χαρισμένες στους ανέμους και σε ψευδεπίγραφες αλήθειες]
Γι΄αυτό σου λέω μάτια μου...
Δε θέλω απόψε να την αφήσω στους ήχους της να με τυλίξει
Και να μου σαγηνέψει τις αισθήσεις
Αναμοχλευτής να γίνει όσων τη λησμονιά επιζητώ
Κι όσων θαρρώ πως ξέχασα
Διλήμματα να σκάψει στα λαγούμια του μυαλού
Για όσους ανορθόγραφα έγραψαν σε κορμιά και σε ψυχές
Να πορευτώ ήρεμα θέλω απόψε
Και τούτη η πλανεύτρα κάνει ό,τι μπορεί για το αντίθετο...
Καληνύχτα...