Λένε πως σαν περνάς θάλασσα,γαληνεύεις
Πως μπορείς πίσω σου ν΄αφήσεις ό,τι σε βαραίνει.Ό,τι σε πικραίνει
Ό,τι ακόμα σε θυμάται.Κι ό,τι σε ξεχνάει με τον καιρό
Ό,τι δεν θέλεις να θυμάσαι.Κι ό,τι θέλεις να ξεχνάς
Στην αγκαλιά της τ΄αφήνεις και αυτή μέσα της τα φυλακίζει.Τα κλείνει σε σπηλιές ,σα μυστικό πολύτιμο και τα στολίζει με κοράλια .Κι είναι τόσο βαθιά η φυλακή τους,που ποτέ κανείς δε θα καταφέρει από το βυθό της να τα ανασύρει.Εξόν κι αν αποφασίσει η ίδια πως άλλο δεν μπορεί να τα βαστά κι η ώρα ήρθε να τα ξεράσει .Κι αλίμονο σε αυτόν που θα βρεθεί στις αγκάλες της την ώρα που θα λυσσομανά
Θάλασσα θα περάσω.Σε λίγες ώρες
Θα πάρω μαζί μου...
Λέξεις. Εικόνες. Αναθήματα. Τραγούδια. Αισθήματα και σκέψεις. Ό,τι χάρισα κι ό,τι μου χαρίστηκε. Στιγμές. Λόγια. Αφορμές μα και αιτίες
Μορφές προσώπων ακριβών και αγαπημένων. Του τότε. Του τώρα. Του εδώ και του αλλού
Βλέμματα. Αφές. Χαμόγελα μα και δάκρυα. Ικεσίες και αρνήσεις. Λάθη και πάθη
Συναντήσεις και παρανοήσεις. Προδοσίες και φόβους
Απουσίες και παρουσίες. Μνήμες κι όνειρα
Μεθυσμένα από έρωτα βράδια και άλλα που βούλιαξαν στη μοναξιά της σιωπής του
Αναπνοές και ανάσες.Ήχους και κραυγές.Πυρετούς αφιερώσεων και εικονίσματα αισθήσεων
Γραφές του παρελθόντος και ανεμοδείκτες διλημμάτων.Ψηφιδωτά υποσχέσεων και λυγμούς προσμονής
Κάστρα που αλώθηκαν και σταυροδρόμια ατραπών.Ιχνηλασίες ψυχών και ξενηλάτες μάταιων λογισμών
Αυτά κι άλλα τόσα θα σκορπίσω στον αφρό των κυμάτων της.Για να τα ταξιδέψει και μέσα της να τα καθαγιάσει
Με την ελπίδα να κρατήσει όσα δεν αξίζουν και την προσμονή επιστροφής όσων στον χρόνο προορισμένων είναι για να αντέξουν
Μάγισσα είναι και Αφέντρα ακριβή
Και θα αποφασίσει κατά πως αυτή κρίνει πως είναι το συμφέρον
Για μένα
Για κείνην
Για μας