παραξενη γιορτη αποψε... σε προσκαλω...σε ενα ταξιδι μεταξυ ουρανου και γης...στο απεραντο των ματιων σου...μηπως και ανταμωσω την ψυχη σου...για να την ταξιδεψω...
Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009
To "άλλο" μήνυμα
Είναι κάποιες νύχτες που αιμορραγούν.Φεγγάρια.Αστέρια.Έλλειψη
Μέρες μα και νύχτες. Αξημέρωτες μα και πεπερασμένες
Του τότε και του τώρα.Του εδώ,του αλλού.Του πουθενά
Ένα μήνυμα η αφορμή
«Πως είσαι; πονάς; μου λείπεις…»
Σκέφτεται πολύ.Τι να απαντήσει;Δε θέλει πάλι να ανοίξει πληγές
Κάθε λέξη της θα φορτίζεται με διαφορετική σημασία. Η διάσταση, βλέπεις ,σημαίνοντος και σημαινόμενου.Η παρερμηνεία κάποιων λέξεων
Κοιτάζει έξω απ΄το παράθυρο.Όμορφη νυχτιά.Να μην ξημερώσει εύχεται
Το φεγγάρι προβάλλει μπρος της.Τόσο κοντά της.Ένα έτσι να κάνει,θα μπορέσει να το κλείσει μέσα σ τη χούφτα της
Παίρνει μια μπύρα.Ανάβει τσιγάρο.Ακούει μουσικές αγαπημένες
Ξαπλώνει στον καναπέ της,σβήνει τα φώτα
Μόνο η κάφτρα του τσιγάρου γυαλίζει μες στο σκοτάδι
Και το φως του φεγγαριού.Που νιώθει να τυλίγει το κορμί της
Κλείνει τα μάτια.Σκέφτεται
-Εσύ;
Τι κάνεις εσύ;Που να είσαι τώρα;
Πονάς;Χαίρεσαι;Λυπάσαι;
Θυμάσαι;Με θυμάσαι;Θα ερωτευτείς ξανά;
Αγαπάς;Ξεχνάς;Με ξέχασες;Σου λείπω;
Ζεις;Πεθαίνεις κάθε νυχτιά;Τι κρύβεις - που κρύβεσαι;
Παίζεις;Σε παίζουν;Κάνεις παρέα στη μοναξιά;
Κλαις;Ελπίζεις;Γοητεύεσαι;Απογοητεύεσαι;
Αφιερώνεις;Αφιερώνεσαι;Τι άλλαξε;Τι ίδιο μένει;
Ακούς;Ποιόν;Τι;Σ ΄ακούνε;
Έχεις;Είσαι;Αισθάνεσαι;Ταξιδεύεις;
Αφουγκράζεσαι;Σιωπάς;Κραυγάζεις;
Τι; Όνειρο;Απελπισία;Ικεσία; Έρωτα;
Μοιράζεις;Μοιράζεσαι;Χαρίζεσαι;Σου χαρίζονται;
Τι να σκέφτεσαι;Αντέχεις;Για πόσο ακόμα;
Μυρίζεις το καλοκαίρι;Ή ο χειμώνας μένει μέσα σου βαρύς;
Ακούς τα τραγούδια μας; Πας στα ίδια μέρη;
Μην πίνεις.Μην τρέχεις.Μην καπνίζεις πολύ
Δε θέλω να πονάς.Να σε δω να λάμπεις ξανά θέλω
Όπως τότε.Την πρώτη φορά που σε γνώρισα
Την πρώτη φορά που το κορμί σου ταίριαξε με το δικό μου
Μα και την τελευταία.Που σμίξαμε μ΄ένα πάθος άγριο
Μα συνάμα τόσο τρυφερό.Γιατί το ξέραμε
Πως ήταν η αρχή του τέλους.Ενός τέλους αμετάκλητου
Αδιαπραγμάτευτου-
«Καλά είμαι.Αλήθεια σου λέω
Πονάω λίγο,μα θα περάσει σύντομα
Να προσέχεις.Τα λέμε…»
Πληκτρολόγησε την απάντηση στο κινητό της
«Το μήνυμα εστάλη»
Χαμογέλασε.Κι άλλη μια μπύρα.Ένα ακόμη τσιγάρο
Κι όμως θα μπορούσε να γραφτεί και κάτι ακόμα
«Κι εμένα μου λείπεις γαμώτο.Και πονάω -γιατί σε πόνεσα»
Μα ήξερε πως δε θα έπρεπε
Κι έτσι απλά
το ψιθύρισε στο φως των αστεριών...