Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Δώρα πολύτιμα





Δώρα και «δώρα»

Ακριβά ή φτηνά.Από υποχρέωση.Έτσι επειδή πρέπει.Επειδή οι μέρες το επιβάλλουν

Δώρα που δίνονται.Δώρα που χαρίζονται.Για ανταπόδοση.Γιατί «αφού μου έκανες,πρέπει να σου κάνω κι εγώ»

Δώρα που για να τα δωρίσεις ξοδεύεις πολλά.Για να εντυπωσιάσεις.Για να «σκλαβώσεις» τον άλλον.Για να φανείς κάποιος.Γιατί το ακριβό που θα χαρίσεις θα εκτιμηθεί.Γιατί έτσι κρίνεται η αξία του.Από το πόσα ξόδεψες.Κι έτσι θα καταξιωθείς

Γελιέσαι φίλε μου..

Τέτοια δώρα δε με αφορούν.Δε με συγκινούν.Δε με εντυπωσιάζουν.Δε με κερδίζουν
Τι να το κάνω αν αυτό που μου προσφέρεις δεν είναι από καρδιάς;Αν μου το δίνεις αλλά δεν μπορείς να με κοιτάξεις στα μάτια;Αν αποβλέπεις κάπου;Αν προσπαθείς με τέτοια μέσα να με κάνεις σύμμαχό σου;Αν με δωροδοκείς;Αν προσπαθείς να με κερδίσεις με φτηνιάρικα μέσα-γιατί ξέρεις πως δε μπορείς αλλιώς;

Ξέρεις ρε φίλε ποιό είναι το καλύτερο δώρο για μένα;
Τούτες τις μέρες;
Και κάθε μέρα που περνάει;


Ένα χαμόγελο.Μια αγκαλιά.Δυό λόγια από την ψυχή σου.Οι αλήθειες σου.Τα δάκρυά σου.Η εμπιστοσύνη σου.Η αγάπη σου.Το μοίρασμά σου.Το νοιάξιμό σου.Η κραυγή της απελπισίας σου-που μου την καταθέτεις.Ο προβληματισμός σου.Τα αδιέξοδά σου-που μαζί προσπαθούμε να υπερβούμε.Οι μικρές κι ασήμαντες, για τους πολλούς ,λεπτομέρειες που σου αποδίδουν ταυτότητα-και που μου τις κοινωνείς.Τα όνειρά σου.Οι ελπίδες σου.Το γέλιο σου-που μοιάζει με κείνο ενός μικρού παιδιού.Και που λατρεύω να ακούω.Οι σκέψεις σου-πότε μπερδεμένες κι άλλοτε ξεκάθαρες.Η ειλικρίνειά σου.Η καθαρότητα του βλέμματός σου.Η αμηχανία σου

Το πολυτιμότερο δώρο που μου χαρίστηκε ποτέ..

Η παρουσία Σου στη ζωή μου

Γιατί μόνο με τέτοια δώρα γίνεσαι καλύτερος

Και μόνο για τέτοια δώρα αξίζει να υπάρχεις
[Κι ας μη σε καταλαβαίνουν κάποιοι.Δικό τους πρόβλημα]

Σ΄ευχαριστώ

Που υπάρχεις

Και που μαζί μοιραζόμαστε

Κείνο που λέγεται

Ζωή

Και

Αγάπη
…………………………………………..