Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Κλεψύδρα




Αναποδογύριζα την κλεψύδρα
Αμέτρητες φορές –λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος
Η άμμος εκεί-πιστή στο ραντεβού της
Αργά και νωχελικά τον χρόνο της μετρούσε
Ώσπου εκείνος πάγωσε
και πέτρωσε μαζί του
κι ο τελευταίος κόκκος της
Λες και ξαφνικά αρνήθηκε
Τη μοίρα της -για κείνο που δημιουργήθηκε-
Να μετράει και να αντέχει

(σ)το πέρασμα του χρόνου

Προσπάθησα πολλές φορές
Καινούργια άμμο να προσθέσω στην κλεψύδρα
Χρόνο στον χρόνο να προσθέσω
Μάταια.Μη δοκιμάζεις άλλο-είπε-
Κουράστηκα τον χρόνο να μετράω
να αδειάζω και να γεμίζω πάντα
-γιατί αυτό μου ορίστηκε να κάνω-
Χρόνο στον χρόνο σας να δίνω
να ξεγελάω τις στιγμές


Κι εσείς..
Απλά να παίζετε μαζί μου
Άθυρμα που το ενδιαφέρον σας κέντριζε
Γιατί γνωρίζατε πως πάντα εγώ θα ήμουν εκεί
Πιστά να υπηρετώ και να διαφυλάττω
του χρόνου τις ανάγκες-σας-
Κείνες τις δήθεν, που γέννησε
μια νύχτα η απόγνωση του πάθους -σας-

κι ο τρόμος της μοναξιάς -σας-

Μα τέλειωσαν πια τα ψέματα
Κι έτσι μαζί τους,πρίν με «τελειώσετε» εσείς

Άδειασα και σκόρπισα μονάχη
Επιλέγοντας το καταδικό μου τέλος-
κείνο που θα με πόναγε λιγότερο..