«Ήταν μια υπέροχη βραδιά
με λίγα λόγια καθαρά
ήταν μια υπέροχη βραδιά
απ΄το πουθενά
έλα ξανά...»
(Υπέροχη βραδιά:Μπλέ)
Μη με ρωτήσεις
τί θα ΄κανα για Σένα
ό,τι μπορώ, ό,τι αντέχω
πανδέκτης της Επιθυμίας Σου
τρυγητής της Ανάγκης Σου
αν σε θέλω
λιτή λογίζονται τα λόγια μου
κατακόμβη και εξαπτέρυγα χερουβείμ
του Πόθου
αν σ΄αγαπώ
πως να σου πω, θαρρώ πως ναι
αν δεν ακούς τους χτύπους της καρδιάς
λύχνους στη ρότα της δίνης σου
αν είσαι πάθος ή οδύνη
φωτιά ή θάλασσα
ποιές λέξεις να καταθέσω
στο βωμό του Έρωτα Σου
Μη με ρωτήσεις
Ποτέ ξανά
Αν θυμάμαι
Σα να ρωτάς
Αν ξέρω ορθογραφία και προπαίδεια
Αν έχω πατρίδα κι ουρανό
Αν ζω κι αν ανασαίνω
Αν σκέφτομαι κι αν υπάρχω
Αν ελπίζω κι ονειρεύομαι
Αν προτιμώ το Θάνατο ή την Ανάσταση
Μη με ρωτήσεις
Ποτέ ξανά
Ποτέ...