Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Ανήλικες νύχτες





Νύχτες ανήλικες ζωγραφίζουν την άρνηση της ενηλικίωσης.Ψιθυρίζουν λέξεις.Δημιουργούν εικόνες.Ονειρεύονται πανσέληνες αποδράσεις.Βαδίζουν αποφασιστικά στο παρόν,αγνοώντας το μετά.Δοκιμάζουν όρια κι απαντοχές.Σέβονται και αποδέχονται.Απωθούν και επαναφέρουν μνήμες

Γελούν και ερωτεύονται.Συλλαβίζουν όνειρα και επιθυμίες.Απογοητεύονται κι ελπίζουν ξανά.Φωτίζουν σκιές και ανακαλύπτουν οάσεις στην άνυδρη έρημο.Ξαναγεύονται την χαμένη χαρά τους,τη χαμένη γεύση τους.Εισχωρούν στη σιωπή ,πίσω από τις λέξεις,πίσω από το βλέμμα και τον ήχο της φωνής.Ζητούν απαντήσεις,θέλουν σκοπό,διψάνε για αλήθεια.Ξορκίζουν τον τρόμο του εσώτερου κενού και επιλέγουν ελευθερία.Ακόμη και την ελευθερία στο λάθος.Αγκαλιάζουν το δικαίωμα στην αποτυχία.Αγαπούν τα πάθη,τα λάθη και τις αδυναμίες τους.Αλητεύουν στην αθωότητα και υπολογίζουν στο θαύμα

Εμπνέουν και εμπνέονται.Κυνηγούν την ένωση.Χτίζουν εαυτούς.Μοιράζουν και μοιράζονται.Δραπετεύουν από τα επιφανειακά και βγάζουν τη γλώσσα στους φόβους τους.Τσαλαβουτούν στην ιερότητα μιας ανόσιας στιγμής και την καθαγιάζουν.Σιωπούν για να ακούγονται.Διακονούν τον Έρωτα και εισδύουν στην ανορθόγραφη ορθογραφία του
…………………………………………………………………


Νύχτες ανήλικες που έχουν κάτι το ενήλικα παιδικό.Απεκδυόμενες προσωπεία και ευαγγελιζόμενες αναπνοές Ζωής.Συνεπαρμένες και ταυτόχρονα αναποφάσιστες.Φλεγόμενες και αινιγματικές.Ώριμες μέσα στην ανωριμότητά τους και εξομολογητικές.Κεντούν ψυχές και καθρεφτίζουν αφυπνιζόμενες επιθυμίες

Φωτισμένες με κεριά και αναθήματα
αγαπημένων ήχων

Όπως αυτόν ενός
αναπτήρα Zippo…